Verse vis, hangmatten, kokosnoten en zweten!

We zijn aan het genieten van de kust in Ecuador! Er is voor iedereen een hangmat in Ecuador, op het heetst van de dag (is ook echt heet) is nagenoeg alles gesloten en gaat iedereen hangen...

We hebben weer veel gedaan in een maand. Het verhaal was gebleven bij La Paz, Bolivia!

Na de drukte en chaos in La Paz gingen we naar Coroico, ´welcome to paradise´ staat er als je het dorp binnen rijdt... Daar is geen woord van gelogen. We hadden een hutje gehuurd net buiten het stadje. Wat een top plek was dat!! Drie dagen heerlijk genoten van de rust en van het niets doen. ´s Ochtends werden we wakker van het geluid van de vogels en de wind door de bomen. We hadden weliswaar een hutje, maar hij was van alle gemakken voorzien, toilet, douche, keuken, koelkast en hangmat natuurlijk!

Van Coroico via La Paz naar het Lago Titicaca. Tijdens deze busrit werd Tom heel ziek en hij zat te ijlen van de koorts toen we in Copacabana aankwamen. Hij is een week goed ziek geweest, dus het Lago Titicaca is een beetje aan ons voorbij gegaan.

Al het hopen en duimen was voor niets geweest, Machu Picchu was dicht en bleef dicht. In het begin van dit jaar heeft het natuurverschijnsel El Nino veel schade aangericht in deze regio waardoor Machu Picchu onbereikbaar was geworden. Voor ons was het jammer dat we dit hoogtepunt van Peru niet konden doen, maar voor de plaatselijke bevolking is het echt een ramp. In de dorpen rondom Cusco leven veel mensen nog in tenten omdat de dorpen nog steeds onder water staan en in de stad Cusco, waar normaal gesproken veel toeristen zijn, zijn alle mensen hopeloos om hun spullen te verkopen en je allerlei andere dingen aan te smeren.

In Nazca naar de bekende Nazca lines gegaan. Het feit dat deze lijnen er nog steeds zijn, na 2000 jaar, vonden wij indrukwekkender dan het daadwerkelijk zien van de lijnen. Snel door naar het volgende dorp; Huacachina. Een oase tussen uitgestrekte zandduinen. Een beetje een toeristisch dorpje, maar de zandduinen waren schitterend en het sandboarden was ook heel leuk. In Pisco hebben we een uitstapje gemaakt naar Islas Ballestas. Daar hebben we veel, heel veel vogels gezien. Ook weer pinguins, zeeleeuwen en pelikanen. Indrukwekkend om te zien hoeveel vogels er leven op die kleine eilandjes, er is genoeg voedsel en er zijn bijna geen vijanden, dus het worden er alleen nog maar meer...

Lima, de hoofdstad van Peru, vonden wij weer niet zo boeiend, na twee dagen gingen we door naar Huanchaco. Een heerlijk ristig dorpje aan de kust van Peru, beetje gezwommen, op het strand gelegen, verse vis gegeten en ruines bezocht in de omgeving.

Omdat we ons ´portie´ ruines over moesten slaan in Cusco zochten we naar een geschikte vervanger. Gevonden in het dorpje Kuelap. De reis ging van Huanchaco naar Cajamarca en van Cajamarca naar Chachapoyas, diep de bergen in. Als ze aan het begin van de reis plastic zakjes uitdelen dan weet je eigenlijk al wel dat het geen leuke reis gaat worden... Onze magen hielden zich goed, het uitzicht was prachtig en 12 uur later kwamen we aan in Chachapoyas. Helemaal boven op een berg is het dorpje Kuelap. Ruines uit de pre-Colombiaanse tijd die goed bewaard zijn gebleven. Bijkomend voordeel, er komen hier niet veel toeristen (misschien door het bovengenoemde...) en die dag waren er 12 mensen die met ons de ruines bezochten! Heerlijk rustig rondgekeken, schitterend uitzicht en bijzonder hoe deze stad zo goed bewaard is gebleven.

Na Kuelap wilden we zo snel mogelijk naar Ecuador, dus stapten we voor 30 uur (!) de bus in. In Puerto Lopez hebben we het dan ook eerst even rustig aan gedaan. Even wennen aan de hitte hier in Ecuador! Het national park Machalilla bezocht, zowel het eiland als de stranden. Tijdens deze trip heel veel dolfijnen gezien, schilpadden, een haai en op het eiland wederom veel vogels (o.a. met blauwe voeten...!).Na de hike op het eiland was het heerlijk om het zweet af te spoelen en te snorkelen. De verse vis die je ´s ochtends direct van de vissers kan kopen op het strand stemde ons helemaal tevreden!

Momenteel zijn we in Canoa, wederom een strandplaatsje. We zijn lekker aan het genieten van onze laatste week! We doen hier mee met de locals en gaan lekker in de hangmat hangen op het heetst van de dag!

Tot snel weer in Nederland!! Wij hebben echt genoten van onze reis, leuk dat jullie ons volgden!

Liefs, Tom & Ilse

Beautiful Bolivia!

Hola amigo! Een veel gehoorde term hier. Zoals de kop al doet vermoeden, wij zijn in Bolivia!

Maar eerst nog over Chili en Argentinie.

Na Pucon zijn we naar Santiago gegaan.Wisselende verhalen over gehoord, maar wij vonden Santiago erg leuk. Twee dagen lekker rondgelopen, in het park gezeten, een van de huizen van Pablo Neruda bezocht (aanrader!) en de berg San Cristobal opgegaan vooreen mooi overzicht over de stad.

Na Santiago was het weertijd voor Argentinie, Mendoza om precies te zijn. 70%van de Argentijnse wijnen komt uit de streekMendoza. Wij zijn, lekker Nederlands, op de fietslangs verschillende wijnhuizen gegaan. Wijn proeven, rondleidingen, olijfolie proeven en nog veel meer proeven en zien. Een erg geslaagde dag.

Salta was onze laatste bestemming in Argentinie. Hier voor het laatst genoten van de goede wijnen en het heerlijke eten. Op naar Bolivia!

Meteen een heel andere wereld aan de andere kant van de grens. Chaos, drukte, veel kraampjes op straat, onverharde wegen. Gelukkig snel een busticket geregeld voor Tupiza. Na 1,5 uur rijden hadden we al een lekke band. Welkom in Bolivia. De band verwisselen was geen probleem, alleen de reserve band was ook lek... 1,5 uur wachten, we kregen steeds minder vertrouwen in de buschauffeur en zijn hulpjes. We besloten te gaan liften, met succes, een uur later waren we al in Tupiza! Leuk klein stadje, omgeven door schitterende natuur. Hier konden we een 4-daagse tour boeken door heel zuid-west Bolivia. Iets wat we eigenlijk in Uyuni wilden doen, maar dit klonk wel heel aantrekkelijk, en een dag extra!

De inzittenden van onze Toyota Landcruiser 4x4:

- Santos, de chauffeur met de meest aanstekelijke lach ooit

- Alecia, het zusje van Santos die vier dagen heerlijk zou gaan koken voor ons

- Aaron, de rossige Amerikaan die van iedere scheet een foto maakt

- Jessica, een lieve Amerikaanse die alles ´aaamaaazing´ vindt

en wij natuurlijk!

We hebben vier fantastische dagen gehad. De natuur was schitterend, helemaal langs de grens met Chili gereden, verschillende meren, woestijn, vulkanen, hot springs,geisers, wildlifeen op de laatstedag de zoutvlaktes van Uyuni! We sliepen in kleine dorpen in de bergen, heel basic, soms zonder stroom of electriciteit. We hebben in totaal 1000 km afgelegd en de hoogte was gemiddeld 4000 meter. Dat is wel iets waar je even aan moet wennen, je moet op de gekste momenten naar adem happen, een paar stappen bergop is al voldoende om buiten adem te raken. De Bolivianen hebben daar iets op gevonden, coca blaadjes. Je ziet veel mensen met een dikke prop coca in hun wangen rondlopen. Ze zeggen dat het helpt tegen hoogteziekte enhet onderdrukt het gevoel van honger, hoofdpijn, buikpijn, eigenlijk alles. Wij hebben het ook geprobeerd, maar waren niet echt fan van de bittere smaak.

In het saaie Uyuni aangekomen moesten we zo snel mogelijk weg ziente komen. De avond zijn we nog doorgekomen met Aaron, Jessica, een stok kaarten en wat bier, de volgende ochtend naar Potosi vertrokken!

Potosi staat bekend om de Cerro Rico, de zilvermijn. Nou ja, vroeger zat er zilver in, nu al het zilver eruit is zijn ze op zoek naar mineralen. Wij zijn zelf ook de mijn ingegaan. Vooraf gingen we langs een markt waar je cadeautjes kan kopen voor de mijnwerkers, dynamiet, soda, coca blaadjes en 96% alcohol voor de vrijdagmiddag borrel (wij hebben die alcohol geproefd, NIET te doen)! Vervolgens naar een soort fabriek waar de mineralen van de stenen worden gescheiden, en als laatste naar de mijn. De mijn waar wij heen gingen was nog steeds in werking. Bizar hoe primitief ze te werk gaan, gewoon met blote handen en een schop. Het is enorm stoffig in die mijnen, maar door de hoogte is ademen toch al wat lastiger dus niemand draagt mondkapjes, coca blaadjes helpen ook zeggen ze (na 7-9 jaar hebben ze allemaal longkanker). Eigenlijk is het treurig hoeveel mensen nog in die mijn werken, vroeger zaten er pure grondstoffen in, nu moeten ze heel hard werken om de ´kruimels´ uit de mijn te halen. Bolivia heeft ook geen fabriek om die mineralen te verwerken, dus verkopen ze het aan Chili en China, die er met het grove geld vandoor gaan. De gids vertelde dat Bolivianen van dag tot dag leven, dat is wel duidelijk hier... Het stadje Potosi was verrassend mooi. Door de rijkdom die ze vroeger hadden zijn er mooie koloniale gebouwen neegezet en veel, heel veel kerken.

Na Potosi zijn we naar het witte Sucre gegaan, bekend om zijn mooi, witte gebouwen met terracota dakpannen. In Uyuni was ik Petra tegen het lijf gelopen (van het Holland Heineken House in Beijing) en we hadden afgesproken in Sucre. Opvallend veel Nederlanders in Sucre, ook veel Nederlandse kroegen, dus daar hebben de avond doorgebracht.

Het reizen in Bolivia is wel wat anders dan we tot nu toe gewend waren. Het is een stuk armer en minder ontwikkeld. Geen luxe bussen meer, de wegen zijn vaak onverhard en alles is wat minder georganiseerd. Dat maakt het reizen ook wel weer wat spannender. Wanneer gaat onze bus van 9:00 vetrekken? Ze gaan namelijk pas als ze vol zitten... Krijgen we een lekke band? Hoe laat komen we aan? En als we aankomen, liggen onze backpacks dan nog wel op het dak van de bus? Het heeft zeker zijn charme! We moeten ook wel vaak lachen om hoe Bolivianen dingen aanpakken, niet echt efficient, maar ach, we hebben de tijd.

Nu zijn we in La Paz, de hoofdstad. Hier is het vooral drukte, chaos, smog, veel mensen en vooral veel kraampjes! (Auke & Yke, wehebben gisteravond meteen geproost op jullie goede nieuws! Jammer dat het niet lukte om langer te bellen). Na twee dagen hier hebben we het wel gezien en we gaan morgenvroeg naar Coroico. Daar hebben we een hutje in de jungle geboekt, inclusief hangmat voor de deur! Daarna naar het Titicaca meer en de grens over met Peru.

We mogen niet klagen hier! Het volgende verhaal komt uit Peru!!

Veel liefs,

Tom & Ilse

Bye bye Patagonia!

Het laatste verhaal eindigde in El Calafate. We waren erg blij met onze windstoppers die we nog even snel in Buenos Aires gekocht hadden.. Even omschakelen. Uiteraard in El Calafate de gletsjer Perito Moreno bezocht. Geweldig! Nog nooit zo`n grote gletsjer gezien! Met een boot erlangs gevaren, echt indrukwekkend wat voor geluid er uit een gletsjer komt, of het geluid als er een stuk afbreekt...

Na twee dagen El Calafate gingen we met de bus naar Ushuaia. De zuidelijkste stad van de wereld (er is nog een dorpje zuidelijker, maar dit is de verkooptruc van Ushuaia..), gelegen op Tierra del Fuego (het vuureiland). Even wat wildlife gaan spotten tijdens een boottocht, vooral veel pinguins en zeeleeuwen. Ook nog een gletsjer bezocht, maar die kan absoluut niet tippen aan de Perito Moreno, maar de wandeling was wel erg mooi. Ook nog dolfijnen gezien rondom de boot toen we het vuureiland verlieten, op weg naar Punta Arenas, Chili.

Ook in Punta Arenas hebben we pinguins gespot, dat was dan ook ongeveer het enige wat daar te doen was. Snel door naar Puerto Natales. Het nabij gelegen national park Torres del Paine is daar de trekpleister. Wij als ongetrainde hikers wilden toch de uitdaging aangaan en twee dagen gaan hiken in het park, inclusief kamperen. Tent, matjes, slaapzakken, pannen, borden, bestek, gas, alles gehuurd en klaar om te gaan. De eerste dag de berg op, daar kamperen, de tweede dag nog een klein stukje naar de top en vervolgens weer de afdaling. Het was (vooral voor Ilse) best een beetje afzien, maar het was zeker de moeite waard. Na een nacht met alleen maar regen (even wat water uit de schoenen gieten en weer gaan...) waren we wel blij dat we alle natte spullen niet nog eens op hoefden te zetten. Na een dagje chillen was het tijd om aan boord te gaan van de Navimeg. Vier dagen lang op de boot, in noordelijke richting varen van Puerto Natales naar Puerto Montt. Vooral de eerste twee dagen was het mooi, zo vlak langs al die eilandjes varen, een mooie gletsjer gezien, maar ook vooral veel lezen, spelletjes spelen, en nog maar weer een hoofdstukje lezen. De derde dag begon het toch wel erg te schommelen en hebben we een dag op bed doorgebracht, omdat dat de enige manier was om niet zeeziek en misselijk te worden. De vierde dag, met 13 uur vertraging, aangekomen in het zonnige Puerto Montt.

Met de aankomst in Puerto Montt was ons Patagonie avontuur ten einde. Het was erg geslaagd, schitterende natuur, veel mooie dingen gezien en ook een heel ander Argentinie gezien...

Na Puerto Montt zijn we naar Valdivia gegaan, in het meren gebied in Chili. Klein stadje met veel Duitse invloeden, zo zijn we zowaar terecht gekomen op de Bierfest, inclusief Weissbier, boom zagen en Anton aus Tirol. `s Avonds hebben we genoten van heerlijke mosselen van de vismarkt.

Nu zijn we in Pucon, ook nog in het meren gebied. Vandaag zijn we om 03:30 opgestaan om de vulkaan Villarrica te beklimmen. Geweldig om eerst een stuk in het donker te lopen en vervolgens de zon op te zien komen. Deze vulkaan is deels bedekt met ijs, gelukkig hadden we equipment meegekregen, dus ijzers onder en gaan! Wederom een zware klim, maar ook weer geweldig om de top (op 2847m) te bereiken. Echt een bijzondere ervaring.

Gelukkig is de temperatuur inmiddels weer aangenaam geworden (behalve dan op de vulkaan) en zijn de slippers weer uit de tas en de windstoppers weer ver weg geborgen. Morgen gaan we met de bus naar Santiago, daarna gaan we waarschijnlijk weer een stukje Argentinie meepakken. Maar, wie weet, zijn de plannen dan al weer gewijzigd.

Leuk dat jullie ons blijven volgen!

Heel veel liefs, Tom & Ilse

Chillen in Uruguay...

Plannen zijn er om gewijzigd te worden... ! Uruguay stond niet op ons lijstje met landen om te gaan bezoeken, toch zijn we er een weekje naar toe gegaan.

Langs de weg van Rosario naar BA staan de koeien (lees: steaks) nog rustig in de wei te grazen, in BA liggen ze overal op de borden! Onvoorstelbaar hoe GROOT en hoe GOEDKOOP....! BA is een fantastische stad, veel dingen te doen. Wij hebben twee weken de tijd gehad om te stad eens rustig te bekijken. Verschillende wijken bezocht, in het park gelegen, marktjes afgelopen, tango dansen gezien, Spaanse les gehad en veel steaks gegeten! Hopelijk zijn jullie allemaal net zo goed het nieuwe jaar ingegaan als wij. Wij hebben eerst bij Huub en Birgit op het dakterras gegeten, vuurwerk gekeken, vervolgens Palermo ingegaan en de avond afgesloten in een hippe club (de Pacha). Na twee weken BA hadden we ook wel weer zin om door te gaan, maar waar heen? We waren een beetje laat met het boeken van een vliegticket naar Patagonie, dus eerst maar een weekje Uruguay.

Met de boot vanuit BA naar Colonia del Sacramento, een schattig klein vissersdorpje. De volgende dag gingen we door naar Punta del Diablo, dit keer een klein stand dorpje. Daar hadden we wel zin in, aangezien we de stranden van Brazilie overgeslagen hebben door het slechte weer. Vier heerlijke dagen daar gehad, een ontzettend ontspannen dorp, top hostel aan het strand (Edina Elena), voor de verandering eens vis gegeten en lekker op het strand gelegen natuurlijk. Op de weg terug naar de boot ook nog Montevideo aangedaan, de hoofdstad van Uruguay. Een dag was meer dan voldoende om de stad te bekijken, gelukkig heeft Montevideo ook meerdere stranden...

Een nacht hebben we nog in BA geslapen en gisteren zijn we naar Patagonie gevlogen, El Calafate. Fantastisch uitzicht hadden we tijdens de vlucht, wat is Argentinie een mooi land. We hebben onze slippers onderin de tas gedaan en de schoenen, lange broeken, truien en vesten eruit gehaald want het is hier koud! Niet zo koud als in Nederland, ongeveer 10 graden. Morgen gaan we de gletsjer bekijken, Perito Moreno.

Omdat het hier zomervakantie is voor de Argentijnen, en dus hoogseizoen, hebben we bijna onze hele trip door Patagonie al moeten vastleggen. Na El Calafate gaan we met de bus naar Ushuaia, het zuidelijkste dorpje van Argentinie. Vervolgens naar Punta Arenas en Puerto Natalis (Chili), in Puerto Natalis gaan we vier dagen op de boot om langs de kust van Chili omhoog naar Puerto Montt te varen (Navimeg). Schijnt een erg mooi te zijn.

We gaan nu even een muts en handschoenen kopen, want het schijnt nog kouder te gaan worden! We hebben er zin in! Een erg afwisselende reis tot nu toe! Super!

Bedankt voor de berichtjes, mailtjes en de foto´s van de sneeuw in Nederland! Ik zet zo ook nog even wat foto´s op de site!

Heel veel liefs uit Patagonie!

We zijn in Argentinie!

In Rosario om precies te zijn, 300 km bij Buenos Aires vandaan.

We hebben er precies een week over gedaan om van Rio de Janeiro naar Argentinie te gaan. Jammer om maar zo kort in Brazilie te zijn geweest, want het is een geweldig land met ontzettend aardige mensen. Allemaal gek op voetbal, de gesprekken gingen al snel over op Johan Cruyff en Ruud Gullit als we vertelden dat we uit Nederland komen. Maar ja, wij houden niet zo van regen als we op reis zijn.....

Vanuit Rio hebben we 15 uur in de bus gezeten naar Curitiba, waar we een pitstop hadden van een dag. Daarna nog eens 10 uur in de bus en toen waren we bij Foz de Iguacu. De Iguacu falls zijn gigantische watervallen die voor een deel in Brazilie liggen en voor een deel in Argentinie. Vanuit Foz de Iguacu zijn we naar het Braziliaanse deel gegaan, de volgende dag met de stadsbus de grens over naar Puerto Iguacu, het Argentijnse deel. Beide landen zijn niet vies van wat commerciele uitbuiting van dit natuurverschijnsel. Treintjes, bussen met open dak, snackbars, ijskraampjes, tal van souvenirwinkels, foto´s ... De Efteling is er niets bij. Het deed gelukkig niets af aan de watervallen van die waren echt GE-WEL-DIG. Zo ontzettend groot en zo veel water (door de regen van de afgelopen tijd..), echt mooi.

Na Puerto Iguacu zijn we een dag naar San Ignacio Mini gegaan, een heel klein dorpje met ruines uit de 16e eeuw. De volgende dag nog eens 16 uur in de bus (het begint te wennen...) naar Rosario. De derde stad van Argentinie, heel levendig en veel studenten. De dag dat we aankwamen zijn we naar een strand langs de rivier geweest, gisteren wilde we de stad gaan bekijken, maar hadden we te maken met een tropische storm. Vandaag is het weer wat beter en gaan we een tweede poging ondernemen om de stad te bekijken.

Morgen gaan we Buenos Aires! Slechts vijf uur in de bus...

Zo nu en dan checken we het nieuws in Nederland... Wat een verschil (van 40 graden)!!! Een witte kerst dit jaar! Voor ons is het wel gek dat we in T-shirt en met slippers op straat lopen en de plaatselijke bevolking de kerstboom aan het optuigen is...

Iedereen bedankt voor de lieve berichtjes en mailtjes! Het volgende verhaal komt uit BA!

Veel liefs!

Rainy Rio!!

Ons eerste verhaal op de site!

We zijn goed aangekomen in Rio de Janeiro! Een klein minpuntje: het regent! Veel!

In een land als Brazilie, waar alles om de mooiste stranden en zonsondergangen gaat, is dat een beetje jammer. We zitten met ons hostel op steenworp afstand van Copacabana Beach, maar daar hebben we nu niet veel aan.... Gisteren zijn we naar Cristo Redentor geweest (het was zowaar even droog), het bekende beeld van Rio. Was heel indrukwekkend, en een goed uitzicht over de stad. De stad die onvoorstelbaar groot is en waar het verschil tussen arm en rijk gigantisch is. Vandaag naar een leuk wijkje geweest, Santa Teresa. Omdat de voorspellingen voor de komende tijd niet heel veel beter zijn (onze Bob Marley achtige hostel gast heeft daar wel een verklaring voor: 'Global warming, you know') gaan we meteen richting het zuiden. Daar schijnt het wat beter te zijn.Morgen gaan we 13 uur in de bus zitten naar Curitiba, daarna meteen door naar Foz de Iguacu.

We komen onze dagen wel door met het plannen van de reis, boekje lezen, als het even droog is de stad in en wat spelletjes.

Jullie houden de foto´s tegoed en hopelijk hebben we de volgende keer meer mooie verhalen te vertellen!

Liefs, Tom en Ilse